শাৰদীয় জোনাক নিশা ৰাতি ফুলা ফুল শেৱালি হেনো বিষাদৰ প্ৰতীক । শুভ্ৰ বগা, কমলা ৰঙৰ ঠাৰিৰে শৰতৰ জোনাক নিশা পৰম আৱেগেৰে পাহি মেলি ৰাতিবোৰ মায়াময় কৰি তোলা শেৱালি ফুলৰ আছে হেনো এক জন্ম ৰহস্য । ৰাতিৰ ৰাণী শেৱালি, তুমি কেৱল ৰূপৰেই বিভূষিতা নহয় , গুণতো অনুপম তুমি । তথাপিও কয় তোমাক বিষাদৰ প্ৰতীক ।
আহকচোন আমিও জানি থওঁ---- শেৱালিৰ আৱেগভৰা হাঁহিৰ আঁৰত থকা কি এই জন্ম ৰহস্য । কিয় কয় শেৱালিক বিষাদৰ প্ৰতীক ।
জীৱন! তিনিটি বৰ্ণৰ একত্ৰিত এটি চিনাকি শব্দ ৷ কিন্তু ইয়াৰ পৰিসৰ ইমান বহল যিটো সংক্ষিপ্ত ৰূপত উপস্থাপন কৰিব পৰাতো মোৰ বোধেৰে সম্তৱপৰ নহয় ৷ যদি জীৱন এগছি চাকি হয়; যেতিয়ালৈকে শলিতা আৰু তেলৰে ভৰি থাকিব তেতিয়ালৈকেহে ই উজলি থাকিব ৷ জীৱননো কি? আজি ঠিকেই আছে ; কাইলৈ হয়তো নাই ৷ মানুহক ভাল পাবলৈকেই সময়ৰ অভাৱ; বেয়া পাই জানো কাৰোবাৰ কিবা লাভ আছে ? একো লাভ নাই ! সেয়েহে আমি জীয়াই থকা দিনকেইটা আটাইৰে লগত সহযোগিতাৰে খুব আনন্দ-স্ফূৰ্তিৰে কটাব লাগে ৷ আমি জীৱনৰ দুৰ্দান্ত প্ৰেমিক হোৱাৰ চেষ্টা কৰিব লাগে ৷
ভগৱানৰ এই সৃষ্টিত প্ৰকৃতিৰ পাছতে সৃজন শক্তিৰ , দৈৱিক গুণৰ দ্বিতীয় জাগৃত কেন্দ্ৰ নাৰী । নাৰীৰ মাজত পৃথিৱীৰ দৰে সহনশীলতা, সূৰ্য্যৰ দৰে তেজ্বস্বীতা , সমুদ্ৰৰ দৰে গভীৰতা, ফুলৰ দৰে সৌন্দৰ্য্য আৰু কোমলতা, চন্দ্ৰৰ দৰে শীতলতা, এই দৈৱিক গুণ সৃষ্টিৰ আৰম্ভণিৰ পৰাই বিদ্যমান ।
অৰ্থনৈতিক উন্নয়নৰ দিশৰ পৰা লক্ষ্য কৰিলে পৰিলক্ষিত হয় যে স্বাধীনতাৰ প্ৰাগ মূৰ্হতই হয়তো অসমৰ অৰ্থনৈতিক উন্নয়নৰ সোণালী সময় আছিল | ১৮২৬ চনত বিট্ৰিছ সান্ম্ৰাজ্যৰ অন্তভূক্ত হোৱা লগে লগে এক বৈপ্লবিক পৰিবৰ্তনৰ সূচনা হয় | অন্যহাতে বহু দশকৰ আগতে স্বৰ্গদেও চাউলুং চুকাফাই অসমৰ অনবিল প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য আৰু অত্যাধিক মাত্ৰাৰ উৰ্বৰা শক্তিৰ প্ৰেমত পৰিছিল | পৰাক্ৰমী দুবাহুৰে চুকাফাই সৃষ্টি কৰিছিল এখন বৰ অসমৰ | কিন্তু সময়ৰ সোঁতত যেন পাহৰি পেলালো আমি সেইখন বৰ অসমৰ কথা | বৰ্তমান সময়ত মুঠ ঘৰুবা উত্পাদনলৈ কৃষিখণ্ডৰ বৰঙণি ১৫% ৰ তলত কিন্তু প্ৰথম পঞ্চবাষিৰ্ক পৰিকল্পনাৰ সময়ত কৃষিয়ে ভাৰতৰ অৰ্থনৈতিক ক্ষেত্ৰলৈ ৫০% ৰ অধ
বর্তমান যুগত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত প্ৰতিযোগীতামূলক মনোভাৱ যিমানেই বাঢ়ি গৈ আছে সিমানেই শিক্ষা ব্যৱস্হাতো বিভিন্ন পৰিবর্তন তথা সংস্কাৰ দেখিবলৈ পোৱা গৈছে৷ সর্বভাৰতীয় প্ৰতিযোগীতামূলক পৰীক্ষাত নিজৰ শ্ৰেষ্ঠতা প্ৰতিপন্ন কৰিবলৈ সকলোৱেই যেন উঠি-পৰি লগা পৰিলক্ষিত হৈছে৷ তাৰ সমানে অভিভাৱকসকলো পিছ পৰি থকা নাই, কোন পাঠ্যক্ৰম বা শিক্ষানুষ্ঠানত পঢ়িলে ভৱিষ্যতে উজলি উঠিব পাৰিব তাকে লৈ সকলোৰে মাজত গুনা-গঁথা৷ এইখিনিতে আমাৰ সমাজত সকলোতকৈ চর্চিত বিষয়টো হৈ পৰে ছেবা বনাম চিবিএছই৷ নিজৰ সন্তানক কোনখন বর্ডৰ অধীনৰ স্কুলত নাম লগালে ভাল হ’ব তাক লৈ বিতর্কৰ যেন শেষেই নহ’ব ৷
বিহু অসমৰ জাতীয় উৎসৱ । অসম আৰু অসমীয়া জনসমাজৰ নিৰ্ভূল দাপোণ এই বিহু । বিহু যদিওবা কৃষিভিত্তিক উৎসৱ বৰ্তমান ই কৃষিভিত্তিক উৎসৱ হয় থকা নাই । ইয়াক এক সামাজিক ৰীতি বুলি হে মানিবলৈ ধৰিলে । বিহুৰ আধুনিকীকৰণৰ নামত গছৰ তলৰ বিহু আহি পালে মঞ্চলৈ । এই আধুনিকীকৰণে বিহুৰ সাত্বিক ৰূপটোক ক্ৰমাণ্বয়ে লুকুৱাই আনি আছে । সময়ৰ লগতে বিহুও আধুনিক হয় পৰিল । যুগ পৰিবৰ্তনৰ লগতে অসমীয়া সমাজৰ স্বৰূপ,গাঁথনি মূল্যবোৰ সালসলনি হৈছে । পূৰ্বৰ কৃষিভিত্তিক চহা অসমীয়া হ্ৰাস পাই আহি আছে । কাৰণ কৃষি-কৰ্মত যন্ত্ৰ ব্যৱহাৰে মানুহৰ শ্ৰম লাঘৱ কৰাৰ লগতে সময় ৰাহি কৰিছে । সেইবাবেই এতিয়াৰ কৃষকে চ'ত,বহাগ,জেঠ মাহত পথাৰত গৈ শ্ৰম
মই সপোন এটা দেখিছিলো !!! এক ব্যতিক্ৰমী সপোন !
নাৰী স্বাধীন হোৱাৰ সপোন !
সপোনবোৰ জানো বাস্তৱ হ’ব পাৰে !!! কিন্তু বাস্তৱ মুখী কৰাৰ প্ৰয়াস নিশ্চয় কৰোঁ ।
লিখিবলৈ হাতত কলম লৈ ভাবিছো হৃদয়ৰ ভিতৰত কোনেও কাকো চুব নোৱাৰা এমুঠি বিষাদৰ জুই দেখোন মোৰ হিয়াত জ্বলিব লৈছে । এই জুই নুনুমোৱালৈকে মই লিখি যাম আজি ।
মই বাস কৰো বাক্সা জিলাৰ সৰু পিছপৰা গাওঁ এখনত !! শিক্ষাৰ পোহৰে বহল ৰূপত আৱৰি ধৰি থকা নাই যদিও শিক্ষিত লোকৰ হাৰ কম নহয় !!!
অসমৰ সৰহ সংখ্যক লোকেই গাওঁ বাসী আৰু কৃষিভিত্তিক । তেওঁলোক পৰম্পৰা আশ্ৰয়ী । বিশ্বাস প্ৰৱন সমাজত লোক বিশ্বাস পৰম্পৰাগত ভাৱেই চলি থাকে । লোক বিশ্বাসে বহল পৰিসৰত অন্ধবিশ্বাসক সাঙুৰি লয় !!!
অন্ধবিশ্বাসৰ ইংৰাজী প্ৰতিশব্দ হল superstition !!! লেটিন শব্দ stare ৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে যাৰ অৰ্থ হল survival (উদ্ধৰ্তন ) |
য'ত বিজ্ঞান বিফল হৈছে তাতে অন্ধবিশ্বাসৰ সৃষ্টি হৈছে !
আদিম মানুহে যিদিনাৰ পৰা অঘৰী জীৱন ত্যাগ কৰি সমাজ পাতি সভ্য ভাৱে জীৱন নিৰ্বাহ কৰিব লৈছিল তেতিয়াৰ পৰা অন্ধবিশ্বাসৰ সুচনা ও হৈছিল ।
বিশ্বাস প্ৰৱন সমাজত লোকবিশ্বাস পৰম্পৰাগত ভাৱে চলি থাকে । লোক বিশ্বাসে বহল পৰিসৰত অন্ধবিশ্বাসকো সামৰি লয় । অন্ধবিশ্বাসৰ ইংৰাজী প্ৰতিশব্দ superstition পদটো লেটিন stareৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে । stareৰ প্ৰতিশব্দ হল survival (উদ্ধৰ্তন ) ।
মানুহ যিমানে শিক্ষা দীক্ষা আদিত আগবঢ়া নহ'ওক কিয় শতকৰা ৯০% ভাগ মানুহেই লোকবিশ্বাস অন্ধবিশ্বাসত আস্হা স্হাপন কৰে !!
সমস্যাৰে জর্জৰিত বর্তমানৰ সমাজখনৰ সন্মুখত HIV/AIDS ও এক জটিল সামাজিক প্রত্যাহ্বান হিচাপে থিয় দিছে। ই ব্যক্তি বিশেষৰ মাজতে সীমাৱদ্ধ নাথাকি সামাজিক ব্যাধিলৈ ৰূপান্তৰ হৈছে, যিহেতু ই সাঙোৰ খাই আছে, যৌনতা আৰু কিছুমান সমাজৰ অপবাদ সূচক আচৰণৰ সৈতে। HIV য়ে ব্যক্তিৰ শৰীৰৰ প্রতিৰোধ ক্ষমতা ধ্বংস কৰাৰ লগতে বিভিন্ন মানসিক জটিলতা- আত্ম-মর্যাদা, হতাশা, পীড়ন, অহেতুক ভয়, সামাজিকভাৱে বহিষ্কাৰ, দুঃচিন্তাৰ সৃষ্টি কৰে। এই ৰোগৰ সৈতে জড়িত অপবাদ আৰু অবহেলাই এতিয়াও হাজাৰজন মানুহক চিকিৎসা গ্রহণ কৰিবলৈ আগুৱাই অহাত বাধা প্রদান কৰিছে। আক্রান্তসকলৰ প্রায় ৫০% - ৬০% মানুহে তেওঁলোকৰ ব্যাধিৰ সম্বন্ধে এতিয়াও অজ্ঞাত। শংকাৰ বশব
সাধাৰণতে পৰিবেশ আৰু বনৰীয়া জীৱজন্তু সমূহৰ ওপৰত থকা লিখনিসমূহ মোৰ অতিকৈ প্ৰিয় । বিশেষকৈ সেইবোৰ যদি অসমীয়া ভাষাত হয়, কিন্তু দুখৰ বিষয় এয়ে যে পৰিবেশ আৰু বনৰীয়া জীৱজন্তুৰ ওপৰত অসমীয়া কিতাপপত্ৰ বাদেই সাধাৰণ ভাৱে ভাল প্ৰবন্ধ এটাও বিচাৰি পোৱাটো যথেষ্ট কঠিন। কালি ৰাতি অসমীয়াত এটা সুন্দৰ ভ্ৰমনকাহিনী পঢ়ি থাকোতে হঠাতে চকুত পঢ়িলে দক্ষিণ ভাৰতৰ এখন ৰাষ্টীয় উদ্যানতো হেনো সোনালী বান্দৰ যথেষ্টপৰিমাণে পোৱা যায় !
(১)
সাপৰ বিষ সাপৰ লালটি গ্ৰন্থীৰ নিঃসৰণ (salivary secretion), সাধাৰণ ভাষাত ক'বলৈ গলে সাপৰ লেলাতি, যাৰ আচল কাম চিকাৰ, প্ৰতিৰক্ষা আৰু খাদ্য পৰিপাকৰ কামত ব্যৱহাৰ কৰা। সাপৰ বিষ নানাবিধ এঞ্জাইমৰ দ্বাৰা উৎপন্ন যাৰ ভিতৰত phospholipidase, protease, hyaluronidase, ATPase, cholinesterase, lecithinase, ribonuclease, deoxyribonuclease আদিয়েই প্ৰমুখ। উপৰোক্ত এই এঞ্জাইমবোৰৰ বহুকেইটাই পিছে আমাৰ দেহৰ পৰিপাক তন্ত্ৰতে (digestive system) পোৱা যায়, যিবোৰ এঞ্জাইমে আমাক খাদ্য পৰিপাকৰ হোৱাৰ কামত সহায়হে কৰে। এনে ধৰণৰ তথ্যৰ পৰা পিছে আমাৰ মনত ডাঙৰ এটা প্ৰশ্নৰহে উদয় হয় যদি সাপৰ মাৰাত্মক বিষ এনে এক সাধাৰণ এঞ্জাইমহে, তে
অসমত প্ৰাপ্ত বেছিভাগ সাপৰেই বিষ নাই, কিন্তু মানুহৰ সাপকলৈ থকা অহেতুক ভীতি, আমাৰ ধৰ্মীয় কাহিনীবোৰত সাপকলৈ ৰচনা কৰা অতিৰঞ্জিত কল্পকাহিনীবোৰ, সাপকলৈ বনোৱা নানান চলচিত্ৰত সাপৰ ভূমিকাই সৰুৰেপৰা আমাৰ মনত প্ৰকৃতিৰ এই অপূৰ্ব সৃষ্টিৰ প্ৰতি মিছাতেই এক অসহনীয়তা আনি দিছে। আন বেছিভাগ জীৱ-জন্তুৰ দৰেই সাপো এক নিৰিহ জন্তুহে মাত্ৰ। ফেঁটি, ক্ৰেইট আৰু ভাইপাৰ জাতীয় এই তিনিবিধ সাপৰ বাহিৰে অসমত প্ৰাপ্ত আন কনো সাপৰেই বিষ নাই। কিন্তু বাটেঘাটে, পথাৰত এই সাপবোৰৰ খাদ্যৰ সন্ধানত বাহিৰলৈ ওলাই আহিলেই এচাম মানুহৰ চকুত পৰা মাত্ৰকে নিজৰ জীৱন দিব লগীয়া হয় এই প্ৰাণীবিধক, বিনাকাৰণতে কেৱল মানুহৰ অসহনশীলতা আৰু সাপৰ প্ৰতি থকা জ্
বিহু অসমীয়াৰ বাপতি সাহোন ৷ বিহু অসমীয়াৰ জাতীয় জীৱনৰ দাপোণ ৷ বিহু প্ৰকৃততে কৃষিৰ লগত জড়িত, যিয়ে আহোম ৰাজতন্ত্ৰ দিনত স্বীকৃতি লাভ কৰিছিল ৷ স্বৰ্গদেউ কুদ্ৰসিংহই ৰাজকীয় আমোদ- প্ৰমোদৰ লগতে সাধাৰণ প্ৰজাইও যাতে বিহুৰ ৰং ৰইহচ উপভোগ কৰিব পাৰে তাৰে প্ৰয়াস কৰি ৰংঘৰৰ বাকৰিত বিহু নচা বা গোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰি দিছিল ৷ তাৰে পৰাই মুকলি বিহুৰ উৎপত্তি হোৱা বুলি কোৱা হয় ৷
নিজৰ ঐকান্তিক প্ৰচেষ্টা আৰু গুৰু দক্ষিণাৰ বাবে জগতত নিজ পৰিচয় দাঙি ধৰিবলৈ সক্ষম হোৱা মহাভাৰতৰ এক উল্লেখযোগ্য চৰিত্ৰ হৈছে একলব্য ৷ নিষাদ ৰাজ হিৰণ্যধনুৰ পুত্ৰ আছিল এওঁ ৷ প্ৰচণ্ড আত্মবিশ্বাসী একলব্যই মহাভাৰতত এক উল্লেখযেগ্য আসন অধিকাৰ কৰি আছে ৷
অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ চিত্ৰ অংকিত, লোকধৰ্মী, আৰু নাট্যধৰ্মী অভিনয় সম্ভূত অসমৰ একমাত্ৰ নাট্য সম্পদ হ’ল অংকীয়া নাট ৷ অসমৰ ধৰ্ম, ভাষা, সাহিত্য আৰু গুৰু মহাপৰুষ শংকৰদেৱৰ সৃষ্টি এই অংকীয়া নাট ৷ শংকৰদেৱেই হৈছে অসমৰ নাট্য সাহিত্যৰ প্ৰথম স্ৰষ্টা ৷ তাৰোপৰি পৃথিৱীৰ ভিতৰত অসমতেই সৰ্বপ্ৰথমে আঞ্চলিক ভাষাত নাটকৰ উৎপত্তি হৈছিল ৷
মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে জনসাধাৰণৰ মাজত আধ্যাত্মিক চেতনা জাগ্ৰত কৰি কৃষ্ণ নামৰ প্ৰতি সকলোকে আকৃষ্ট কৰি সকলেৰে মন প্ৰাণ ভকতিতত নিমজ্জিত কৰিবলৈ এই অংকীয়া নাট ভাওনাকে মাধ্যম ৰূপে গ্ৰহণ কৰিছিল ৷
"ৱিকিপিডিয়া" এখন ইন্টাৰনেট বিশ্বকোষ । বিশ্বৰ যিকোনো বিষয়ৰ ওপৰত শুদ্ধ আৰু নিৰপেক্ষভাৱে জ্ঞান সংগ্ৰহ কৰি সকলোলৈকে বিনামূল্যে উপলব্ধ কৰোৱাৰ প্ৰয়াসেৰে এই আন্তৰ্জাতিক আৰু বহুভাষিক প্ৰকল্পৰ সূচনা কৰা হৈছে। পৃথিৱীৰ বিভিন্ন স্বেচ্ছাসেৱক লেখকে বিভিন্ন স্থানৰ পৰা নিজৰ নিজৰ অৰ্হতা অনুসৰি কোনো বিষয়ত অৱদান দি বিভিন্ন ভাষাত ৱিকিপিডিয়া প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে । "ৱিকিমিডিয়া ফাউণ্ডেশ্যন" নামৰ ২০০১ চনত প্ৰথমতে ইংৰাজী ৱিকিপিডিয়াৰপৰা আৰম্ভ কৰা এই প্ৰকল্পৰ অধীনত এতিয়ালৈকে প্ৰায় ৩০ নিযুত প্ৰবন্ধ সম্বলিত ২৮৭ টাৰো অধিক ভাষাৰ ৱিকিপিডিয়া মুকলি হ’ল। বৰ্তমান বিশ্বৰ প্ৰায় ৩৬৫ নিযুত মানুহে ব্যৱহাৰ কৰা এই ৱিকিপিডিয়াব
মনত পৰে শৈশৱত দাদা-বাইদেউ হঁতৰ সৈতে ফুৰিবলৈ যাওঁতে দেখা, ৰাস্তাৰ কাষত আৰু কাৰোবাৰ পদূলিত 'স্মৃতি-সৌধ'বুলি লিখা কিছুমান 'কংক্ৰিটস্ট্ৰাক্চাৰ' |
মন্ত্রমুগ্ধৰ দৰে বাচৰ খিড়িকীৰে বাহিৰৰ দৃশ্য চাই যোৱা মোৰ চকুত সেইয়া যথেষ্ঠ দৃষ্টিকটু আছিল | "তাতে কোনোবা দিনা চিতা জলিছিল"; ভাৱটো মনলৈ অহাৰ লগে লগে অলপ হ'লেও মোৰ গাৰ নোমবোৰ থিয় হৈ গৈছিল | দৃষ্টি ঘূৰাই আনিছিলো বাহিৰৰপৰা |
আমি সকলোয়ে Chemistry শব্দটো গ্ৰীক শব্দ ‘Alchemy’ৰ পৰা উৎপত্তি হোৱটো জানো, কিন্তু ভাৰতীয় ভাষাত Chemistry শব্দটো 'ৰসায়ন' বুলি কিয় অনুবাদ কৰা হয়নো ?
