আন্ধাৰৰ মাজত পোহৰ খেপিয়াই ফুৰোতেই ,
তুমি আহি আকৌ দি গলা
এবুকু যান্তনা ৷
দেহ - মন ভাগৰুৱা ,
অথচ,
যান্তনা সহি সহি জীয়াই থাকিবৰ মন ৷
কেতিয়াবা ,
এই যান্তনাৰ মাজতেই বিচাৰি পাও জীয়াই থকাৰ বিশুদ্ধ
অম্লজান আৰু
অলপ পোহৰ ৷
জীয়াই থাকিবলে ৷
এনেদৰেই জীয়াই আছে চাগে আৰু বহুত জনে ?
আন্ধাৰত অস্তিত্ব হেৰুৱাই ৷