আমাৰ বিশ্বাস --- জোন কলিতা

আমি বিশ্বাস কৰো সূৰ্যদয়ক,

যদিওঁবা ই লাহে লাহে উদয় হয় ৷

আমি বিশ্বাস কৰো বৰষুণক,

যদিওঁবা আকাশত ডাৱৰ আৱৰে ৷

আমি বিশ্বাস কৰো সঁচাক ,

যদিওঁবা আমি প্ৰত্যেকে মিছা কওঁ ৷

আমি বিশ্বাস ৰাখো জয়ত,

যদিওঁবা পদে পদে আমাৰ পৰীক্ষা হয় ৷

আমি বিশ্বাস কৰো দিঠকক,

যদিওঁবা সপোন দেখি ভাল পাওঁ ৷

আমি বিশ্বাস কৰো দৃঢ়তাক,

যদিওঁবা উগুল-থুগুল মন আমাৰ ৷

আমি বিশ্বাস ৰাখো প্ৰতিশ্ৰুতিত,

যদিওঁবা সময়ত বাৰিষাৰ ফুটুকাৰ ফেন হৈ বৈ যায় ৷

আমি বিশ্বাস কৰো একতাক,

যদিওঁবা সমাজত বিভাজনৰ শ্ৰেণী দেখা যায় ৷

আমি বিশ্বাস কৰো বিজ্ঞানক,

যদিওঁবা বিজ্ঞানৰ অপব্যৱহাৰ দেখা যায় ৷

আমি বিশ্বাস কৰো আধুনিকীকৰণত,

যদিওঁবা আমি পৰম্পৰা ৰক্ষা কৰো ৷

আমাক লাগে শান্তি,

যদিওঁবা যুদ্ধই পৃথিৱী কঁপাই ৷

মাৰামাৰি, হতাহতি যদিওঁ বা আমি ভাল নেপাওঁ,

কিয়বা আমাৰ খাম খেয়ালিতে সময় যায় ?

ভেকোভাওঁনা আৰু ফাং-ফুং হামি যে ভাল নেপাওঁ ,

তথাপি জালায়তিহে সমাজত

খোপনি পুতিবলৈ পায় ৷

আমাৰ বিশ্বাসত নিদিবা চেচাঁ পানী ঢালি,

থাকক আমাৰ বিশ্বাস জীয়াই ৷