কবিতা :: আলহী --- মেহেনাজ সৰকাৰ

শাৰদীয় বতৰৰ দুৱাৰেদি

একো নোসোধাকৈয়ে

তেওঁ আহি সোমালহি

বুকুৰ আচুতীয়া কোঠাত

প্ৰেম নামৰ বিশ্বাসৰ

ফুলদানী সজাবলে

ফাগুণৰ দূৰন্ত পচোৱাত

সুঁহুৰিৰ সুৰ হৈ তেওঁ গ'লগৈ

শিমলু ৰঙৰ দৰেই

কলিজাটো ৰাঙলী কৰি

ডেউকা ভঙা মইটো নিৰৱে পৰি আছে

তেওঁৰেই এবোজা সপোনৰ ফচল হৈ ...