কবিতা :: জোনাকৰ সপোন --- সাগৰ সঞ্জীৱ

আজি জোনবাইৰ স'তে কথা পাতিম

জোনাকৰ স'তে উমলিম

এই নিৰিবিলি সন্ধিয়াটি.....

সেয়েহে জোনাকৰ দেশলৈ বাট বুলিছো

অকণমান আশাৰ ৰেঙণি বিছাৰি ।।

কিন্তু নীলা আকাশখন এতিয়া

কলা ডাৱৰে আৱৰিছে,

জোনবাইলৈ চাইছো

অভিমান কৰিছে,

তৰাবোৰলৈ চাইছো

সিহতেওঁ মোলৈ চাই হাঁহিছে ,

দুখৰ ধূলিকণাবোৰ উৰুৱাই

বতাহজাকেওঁ যেন মোকেই আৱৰি ধৰিছে,

উশাহ ল'ৱ নোৱাৰাকৈ;

বৰ অসহায়,

অসহায় অনুভৱ হৈছে ।।